30 april begon dan ons 3- weekse avontuur door Indonesië. We hadden hier enorm veel zin in; nieuwe cultuur, nieuwe mensen, nieuwe natuur en wat ons vooral erg aansprak was dat alles zo goedkoop zou zijn. En zo stonden we rond half 9 op het vliegveld, waar ik nog bijna afscheid moest nemen van mijn wonderpotje aloë vera, maar gelukkig matste de man op het vliegveld mij. Een kleine 3 uur later waren we geland in Den pasar, de hoofdstad van Bali. Hier zou onze pick up, van onze geboekte villa ons op komen halen. Het was 1:00, dus midden in de nacht, we hadden er al een enorme lange vlucht opzitten, maar we dachten dat we tijdens onze 3,5 uur durende rit naar het noorden, Lovina (waar we zouden verblijven) wel lekker konden slapen. Maar zo als wel vaker liep alles weer anders. Bij aankomst op het vliegveld zie je ongeveer 300 kleine Indonesische mannetjes staan met naamkaartjes, „ha-ha, kijk is wat grappig”, ‚Oh dit moet je filmen!’. Nou zo grappig was het achteraf gezien niet. We hebben 3 uur op het vliegveld gezocht, gewacht en irritante taxi’s van ons af moeten schudden, tot we maar besloten het op te geven. Het was ondertussen diep in de nacht, we waren al 24 uur wakker en eerlijk gezegd zaten we er helemaal door heen. Even later dan toch maar vloekend in een taxi gestapt, geen idee van de Indonesische prijzen dus de eerste oplichting was een feit. Op het vliegveld gauw een hotel uitgezocht vlakbij de luchthaven en om 4:30 stonden we dan eindelijk in een hotelkamer.

De volgende ochtend zouden we dan eindelijk worden opgehaald door de pick-up die er al 15 uur eerder had moeten staan, maar goed. Snel vergeten en gewoon gaan genieten van onze tijd in Indonesische. Na een lange rit, een koffieproeverij en een kleine scooterrit kwamen we dan eindelijk aan bij Gayatri Homestay of te wel paradijs. Met z’n tweeën hadden we een mega villa, met aparte bedden, slaapkamers met uitzicht op de rijstvelden, poolbar, zitzakken met uitkijk op de zee een rijstvelden, onze eigen ligbedden, keuken, bubbelbad en een prachtig groot zwembad. Staan we hier als backpacker op een van de mooiste plekken waar ik ooit in mijn leven ben geweest! We hadden dit verblijf voor 5 dagen geboekt en hadden enkele activiteiten geboekt. Zo zijn we een van de eerste dagen op dolfijnen cruise gegaan. In een typisch Indonesisch bootje, terwijl dat de zon op komt, dolfijnen kijken. Heerlijk begin van de vakantie in een vakantie. Door wat problemen met mijn oor moesten we helaas de duiktrip die voor de volgende dag geboekt was, afzeggen. Dan maar heerlijk met de scootertjes door lovina scheuren, ook geen straf dacht ik zo? 4 mei gingen we op eiland tour met Bayju (onze driver) hij zette ons bij allemaal verschillende punten af en wij konden op ons gemak alles bezichtigen. Ook hier zijn we weer flink opgelicht, maar het was het geld dubbel en dwars waard. Onderweg zijn we naar de watervallen gaan kijken, hebben we de aapjes eten gegeven lang de weg, hebben we; vleermuizen, hagedissen, slangen, schorpioenen etc. vast gehouden, zijn we naar prachtige tempels gegaan. Tempels aan een meer, maar ook gewoon tempels langs de wegen (die zijn er nogal wat) en voor mij als hoogtepunt de hotwaterspring midden in de jungle, echt prachtig. Midden tussen de prachtige natuur een warm bad, het was een geweldige tour.

5 mei begonnen we aan onze safari naar Java, wat een hoogtepunt zou moeten worden liep uit op een klein drama voor ons… We zouden 5 dagen naar Java gaan met een Jeep. Su, de manager van het Gayatri homestay zou ons meenemen. Hij vroeg hier heel veel geld voor, maar hij beloofde ons een onvergetelijk avontuur. Tom de vader van Daniëlle is op Java geboren, dus voor Daan was het ook erg leuk om dit eiland wat overigens ook gewoon bij Indonesië hoort, te bekijken. Om een heel lang verhaal kort te maken: Su de manager was meer geïnteresseerd in ons dan ons een goede tour te bezorgen. Hij kon zijn handjes niet thuis houden, laten we het daar bij houden. Dit alles zorgde ervoor dat het geen 5 daagse, maar een 3 daagse tour werd. Het klinkt nu allemaal een beetje kort door de bocht, maar op dag twee in Java zaten we er gewoon een beetje door heen. Net op dat moment ontmoette we onze Indonesische- Nederlandse mama’s: Yvonne en Anke. Wat een schatte waren dat, we voelde al snel een enorme klik. We hebben de hele avond hele bijzondere gesprekken gehad en op het eind van de avond kreeg ik van Anke de knuffel en die was precies hoe ik hem nodig had! (Anke mocht je dit lezen, nogmaals bedankt!) Dag 3 in Java, zijn we na een flinke ruzie met Su weer helemaal terug gereden naar Bali. Weer door de bergen, op de ferry, door Bali terug naar onze villa. Su was goed geconfronteerd, en de sfeer was goed gespannen. Maar het einde van de verschrikkelijke tour was inzicht. Ondanks alles hebben we ook prachtige dingen in Java gezien. De berg Ijin, die ik trouwens vloekend heb beklommen is misschien wel een van mijn hoogtepunten en tegelijkertijd diepte punten van de reis. Het uitzicht was adembenemend en nadat we op de top stonden zijn we nog de krater ingegaan. Hier hebben we dingen gezien, die je wel even aan het denken zetten. Mensen moeten zo enorm hard werken, voor heel weinig geld… Maar ondanks dat was het lichtblauwe krater meer dan prachtig!

De rest van de dagen in de villa, hadden we nog steeds een beetje moeite wat er allemaal was gebeurd op de tour. We hebben dan ook heerlijk uitgerust bij het zwembad door middel van massages en lekker eten (vers fruit) en noem maar op. Een van de avonden hebben we nog met z’n tweeën een poolparty gehouden, dat was een waar succes. Met zn tweeën stonden we op de rand van onze infinity pool te dansen, tussen de rijstvelden.

10 mei was de dag dat we Lovina en de villa achter ons zouden laten. We vervolgde onze reis in Indonesië naar Ubud. De rit daarna toe hebben we op een olifant gereden. Het kostte wat, maar dan heb je ook wat. Hele bijzondere ervaring om dat één keer in je leven gedaan te hebben. We hebben Cindy nog eten gegeven, en we mochten met haar op de foto en daarna kregen we nog een heerlijk 3- gangen menu. Eenmaal aangekomen in Ubud, kwamen we wederom in een prachtig hotel op wederom een prachtige locatie. Omringd door duizenden palmbomen, zwommen we in ons zwembad, heerlijk was het daar. Toen we aankwamen hebben we meteen contact opgenomen met onze indo mama’s en zo zijn we in de avond met z’n 4e gaan eten en hebben we daarna lekker cocktails gedronken, super gezellig! In Ubud hebben we vooral geshopt, aapjes bekeken in het monkeyforest en op 13 mei stond onze wildwater- raft tour geboekt. 2,5 uur raften in een bootje met z’n 4e. Super leuke dag gehad, met als hoogtepunt een Arabische olifant die door de rijstvelden wou vliegen met een soort van kabelbaan…..

De volgende dag vervolgde we onze reis naar de Gili eilanden. Deze eilanden liggen bijna tegen Lombok aan; Gili T, Gili air en Gili meno (dacht ik). Wij kozen voor Gili T: Prachtige witte stranden, blauwe zee en we hoorde dat je er wel een feestje kon hebben. In de taxi, onderweg naar de boot leerde we al snel 4 mensen tegen. Vanaf dat moment hebben we ook met hun veel tijd doorgebracht ook op het eiland. Vooral veel gefeest! Na een uur op de speedbood kwamen we aan, oké, dit is écht het mooiste wat ik tot nu toe heb gezien! Op dit eiland rijden geen auto’s, taxi’s of scooter dus zijn we geheel in stijl met paard en wagen naar onze bungalow gereden. De volgende ochtend zijn we met kater en al gaan snorkelen om de zeeschildpadden te zien. Op de meest claustrofobische boot, met de meest ongezellige mensen ooit… een groot feest! Het was mooi, maar ik was erg blij toen ik met m’n voeten weer gewoon op het eiland stond. We hebben 2 geweldige dagen gehad op deze eilanden, maar we wilden toch verder, dus boekte we 3 nachten in Kuta. Aangekomen in ons nieuwe hotel, contact opgenomen met Melvin. Melvin is een goede vriend van mijn broer. 20 minuten later stond hij voor onze kamer, samen zijn we naar het strand gegaan. Hebben we op het strand de zonsondergang bekeken met een biertje en heerlijk genoten. In de avond met de vrienden van Mel hier in Kuta gaan eten. Een van onze laatste dagen in Kuta, was Miesje (mijn collega) weer terug in Kuta, waar zij stage loopt. Nadat Daan en ik een surflesje tijdens sunset hadden genomen, hadden we afgesproken met Mies en Esmee bij Sushi Tai. Super leuk om Michelle te meeten aan de andere kant van de wereld, wat is de wereld dan eigenlijk maar klein hé? Super lekker gegeten en gekletst dus besloten we om naar Red carpet te gaan, de champagne bar van de oom en tante van Michelle. De heerlijke cocktails en shotjes, maakte de avond compleet, tot dat Mies en Esmee de taxi naar huis pakte. Die klote taxi reed over mijn blote voet, en zo kwam aan een super avond een abrupt einde. Even dacht ik dat m’n halve voet verbrijzeld was en zo gaat ook alle eer naar Daniëlle, die tot half 6 mijn voet heeft gekoeld, liefde Daan <3. Gelukkig bleek het de rest van de dagen wel mee te vallen en hebben we het gewoon rustig aan gedaan. Lekker gezwommen, beetje geshopt en gewoon een beetje verliefd zijn op Indonesië.

Maar helaas komt aan al het mooie een eind! 3 weken door Indonesië reizen was de beste keuze die we tot nu hebben gemaakt. We hebben wat pech gehad, maar het was het allemaal dubbel en dwars waard. Ik zie trouwens dat ik het voor mijn doen erg kort heb gehouden, maar geloof me ik zou over dit avontuur wel 16 kantjes kunnen vol schrijven. Ik ga hier sowieso nog een keertje terug komen. De mensen zijn zo enorm aardig, als ik zie hoe gelukkig zij zijn met letterlijk helemaal niks, dat kindjes spelen met een kapotte paraplu, hoe de mensen langs de kant naar je zwaaien. Het was een leerzame reis, waar ik soms heel hard mezelf tegen kwam. Wat kan ik toch klagen en wat hebben wij het goed! Zo zat ik bijna huilend achterop de scooter toen Melvin mij vertelde, dat hij al zijn Lacost polo’s aan een man had gegeven waarvan zijn laatste shirt kapot was gegaan. Wel heb ik mijn ergste heimwee tot nu toe gehad, maar dat had niks met Indonesië te maken. We zijn nu al 2,5 maand van huis en ondanks we echt nog niet naar huis willen, verlang ik soms gewoon naar de mensen die ik mis. De papa’s en mama’s, vriendinnetjes, zussen, broer etc. Soms verlang je gewoon echt even naar een knuffel! Bijvoorbeeld op moederdag, ik had mama een cadeau opgestuurd en het filmpje van Soumaya vond ik zó leuk… Ik mis je mama! Gelukkig staat er nog heel veel moois op ons te wachten zodat we over 2,5 maand, meer dan voldaan naar huis kunnen vliegen. Het volgende reisverslag zal waarschijnlijk over onze roadtrip langs de east- coast gaan, enorm veel zin in!

Hele dikke kus van ons!

xxxxx